De man/vrouw achter FinFactor: Rudy Wijckmans
FinFactor heeft de ambitie om dicht bij u als klant te staan. Dit klinkt natuurlijk behoorlijk wollig, maar om u hiervan te overtuigen, willen we onze mensen één voor één aan u voorstellen en een goed gesprek met hen aangaan. Zo leert u ons nog beter kennen, niet?
In deze editie laten wij u kennismaken met Rudy Wijckmans, onze administratieve kracht binnen FinFactor.
FF: “Wanneer ben je gestart bij FinFactor en waarom?”
Ik werk al sinds begin 2017 bij FinFactor, van kort na de start dus. Daarvoor werkte ik bij een grootbank, de laatste 10 jaar als assistent bij private banking. Toen ik voor het eerst hoorde over FinFactor, was ik onmiddellijk gecharmeerd. Door het vernieuwende model, de andere aanpak dan wat ik gewoon was. De integriteit ook van de wealth officers, hun vakbekwaamheid en hun enorme bagage. Dat alles waren voor mij de perfecte ingrediënten voor een verhaal waaraan ik dolgraag wilde meeschrijven. Twee van mijn collega’s kende ik trouwens al uit mijn bankperiode. Een sprong in het complete duister was het dus nu ook weer niet. Ik had er meteen al veel vertrouwen in. En dat vertrouwen is alleen maar gegroeid.
FF: “Waar ben je dankbaar voor in het leven?”
Nog het meest voor mijn gezin, een veilige haven waarin ik rust en stabiliteit vind. Ik heb een geëngageerde echtgenote, die in de kinder- en jeugdpsychiatrie werkt, en twee zonen op wie ik heel trots kan zijn. De oudste (28) is IT’er, de jongste (23) studeert nog (groenmanagment). Beiden hebben ze de mooie eigenschap zich belangeloos te kunnen inzetten voor de samenleving, als scoutsleider en als bestuurslid in het jeugdhuis. Onze welvaartsstaat heeft ons, ondanks alle problemen die er zijn, veel gegeven. Het kan geen kwaad af en toe eens iets terug te doen. Wanneer ik jonge mensen zoiets zie doen, stemt me dat hoopvol.
FF: “Ben je nieuwsgierig van aard?”
Misschien eerder leergierig. Maar ik ben daar wel heel selectief in. In dingen die mij niet interesseren, kan ik me echt niet verdiepen. Dan haak ik al heel gauw af. Ik wil er dan ook niet kunnen over meepraten. Als iets me wél boeit, wil ik er meteen ook wel het fijne van weten.
FF: “Wat vind je belangrijker: gelijkheid of vrijheid?”
“Ik vind ze beide even belangrijk, maar het zijn begrippen waar we volgens mij iets te vrijblijvend mee omspringen. Gelijkheid betekent bv. ook dat we respect moeten hebben voor wie anders is of er andere ideeën op nahoudt. Zonder te polariseren. Bij vrijheid moet ik dan weer denken aan het cliché: mijn vrijheid eindigt waar de jouwe begint. Voor mij is dat een heilig principe. eler dan ooit.”
FF: “Wat betekent ontspannen voor jou?”
“Ontspannen betekent voor mij even alles kunnen loslaten. Even weg zijn van de wereld: een goede serie op Canvas, een lekker glas whisky, een stevige wandeling (liefst in de natuur). Maar altijd met de nodige focus. Ik probeer die dingen dan ook voor de volle 100% te beleven, met zo weinig mogelijk afleiding. Op die manier krijgt genieten een veel hoger rendement voor mij.”
FF: “Wat staat er nog op jouw bucketlist?”
“Nog zoveel mogelijk mooie plekken in het Verenigd Koninkrijk al wandelend ontdekken. Ik trek er één keer per jaar naartoe voor een pittige wandelvakantie, telkens in een andere streek. Ik heb er al veel moois gezien, maar ik ben wel al 56 ondertussen. Ik ga dus moeilijke keuzes moeten maken, de lastigste trips dan maar eerst zeker? Volgend jaar wordt het nog eens Schotland, wellicht ergens in de zuidelijke Highlands. En verder zien we wel, het land is groot genoeg.”
